What are you looking for, my friend?

Wirusowy film krótkometrażowy, który stał się uznaną przez krytyków półgodzinną komedią, Brockmire, jest autorem jednej z najwspanialszych historii o odkupieniu w baseballu. Teraz jego gwiazda, Hank Azaria, żegna się.

W baseballu nie ma płaczu, ale podczas kręcenia ostatniego odcinka było mnóstwo łez w oczach Brockmire.

„Właściwie nie planowałem się rozpłakać, ale myślę, że połączenie zakończenia tego wszystkiego i piękna tej chwili mnie przerosło i naprawdę się zakrztusiłem przy kilku ujęciach” – wspomina gwiazda Hank Azaria emocjonalna scena końcowa.

„Byłem naprawdę szczęśliwy, gdy podniosłem wzrok i zobaczyłem, jak wszyscy członkowie załogi również przecierali oczy na koniec. facetem, który w końcu nauczył się zamykać i doceniać to, co go otacza, łącznie z baseballem. I odkryłem, że podobnie jak w przypadku serialu nie doceniam emocji, jakie się z nim wiążą, dopóki tego nie zrobię.

Waga, która Brockmire emitowany przez cztery sezony, zainteresował niemal wszystkich, od fanów, przez krytyków, po osoby bezpośrednio związane z serialem. Głos Azarii, Jima Brockmire’a, był świetny w wykonaniu świetnego aktora głosowego, co zamieniło się w zabawny wirusowy film krótkometrażowy, ale samo to nie byłoby w stanie utrzymać pełnoprawnego programu telewizyjnego. IFC zgłosiło się do udziału w czymś, co początkowo mogło wydawać się komedią slapstickową. Oglądanie Brockmire rozkwitnij z niego Niedźwiedź Wiadomości Niedźwiedzie korzenie w sezonie 1 do medytacji na temat współuzależnienia, alkoholizmu i odkupienia w sezonie 2 było jak obserwowanie, jak perspektywa posiadająca jedno narzędzie przekształca się w All-Star z pięcioma narzędziami.

To był imponujący skok jakościowy, ale program liczył na coś więcej niż tylko indywidualne wyróżnienia. Tworzenie elitarnej telewizji to sport zespołowy. Współtwórca i scenarzysta serialu Joel Church-Cooper, Azaria (który jest producentem wykonawczym) i reżyser Mo Marable (który nakręcił wszystkie sezony 2-4) postawili sobie za ostateczny cel, aby wyjść na szczyt: cztery sezony i pełny wątek fabularny dzięki temu Jim Brockmire zmienił się ze złamanego człowieka, który prawie traci wszystko, do zyskania czegoś znacznie cenniejszego niż powrót do kabiny telewizyjnej – rodziny. To tam gdzie Brockmire zostawia nas, abyśmy przeżywali psie letnie dni, z Jimem otoczonym przez Jules (Amanda Peet), jego córkę Beth (Reina Hardesty), jego byłą żonę swingerkę, która została przyjaciółką Lucy (Katie Finneran) i jego najlepszego kumpla, obecnie multimilionera Charlesa (Tyrela Jacksona Williamsa).

Jak Brockmire rozpoczyna się „The Long Offseason”, jak trafnie zatytułowano finał, Azaria zastanawiał się nad długą, krętą drogą do ukończenia serii, którą nazwał „wielką radością mojego życia”. Nasz wywiad z Azarią możecie obejrzeć w najnowszym odcinku naszej serii wywiadów o tematyce baseballowej Program MLB (przedstawienie) poniżej. Jeśli nie przepadasz za filmami, przeczytaj pełny zapis wywiadu!

Od pierwszego wirusowego wideo projekt ten cieszy się wsparciem świata sportu. Kilku komentatorów sportowych nawet strzeliło zdalne wideo honorujące Brockmire w finale. Co dla ciebie znaczyło to, że wzięli udział w programie?

Od samego początku ten program był wbrew wszelkim przeciwnościom. Wykonanie zajęło nam bardzo dużo czasu. To była saga; saga prawna, kreatywna i monetarna. A potem, mając naprawdę skromny budżet, nakręciliśmy osiem odcinków programu telewizyjnego w 22 dni. Nie potrafię ci opisać, jakie to szaleństwo. Byłem tak szczęśliwy, że nam się to udało, że kiedy dotarliśmy do montażowni pierwszego sezonu, nawet nie spodziewałem się, że będzie cokolwiek dobrego. Po prostu cieszyłem się, że w ogóle to pocięto.

Skończyliśmy to i wyszło coś, co uważałem za zabawne i dobre. Wysłałem go osobiście e-mailem do Boba Costasa i wszystkich, których znałem w świecie baseballu, Dana Patricka, Dana Le Batarda, Tony’ego Kornheisera i Michaela Wilbona. Wszyscy, których podziwiałem w świecie rozmów sportowych i transmisji sportowych, do których to wysłałem, a oni wszyscy to obejrzeli i bardzo im się podobało, a wielu z nich poprosiło o udział w programie. Poznałem wielu przyjaciół. Kocham tych gości i to naprawdę jest dla mnie całym światem. Myślę, że w tym momencie mógłbym być większym fanem rozmów i transmisji sportowych niż samego sportu.

Sezon 4 charakteryzuje się dużym przeskokiem w czasie i historią Brockmire’a niemal do samego końca. Czy łatwiej jest zostawić tę postać za sobą, wiedząc, że opowiedziałeś całą historię?

To właśnie postanowiliśmy zrobić. Chcieliśmy zrobić cztery sezony po osiem odcinków każdy. Skończyliśmy opowiadanie. Nie zawsze masz szansę to zrobić, a my opowiedzieliśmy historię, którą chcieliśmy opowiedzieć. I rzeczywiście przekroczyliśmy nasze oczekiwania, pod względem emocjonalnym i psychologicznym, a nawet pod względem humoru.

Kiedy w styczniu oglądałem zwiastuny czwartego sezonu, pomyślałem, że Brockmire może być dobrym prognostykiem dystopijnego świata, do którego zmierzamy. Potem prawdziwy świat wyprzedził was, zaraz po premierze tego sezonu. Komisarz Brockmire spędza sezon, próbując uratować grę, którą kocha, angażując fanów na nowe sposoby. Czy liga MLB powinna zwracać uwagę?

Opieramy się na rzeczywistości, choć jest to szeroki charakter. To spiker baseballowy, który przechodzi przez swoje życie, ogłaszając właściwie całe swoje życie, co jest pojęciem szerokim, ale traktujemy je bardzo realistycznie i emocjonalnie. Nie jest dla mnie zaskoczeniem, że nasze przewidywania dotyczące przyszłości i przyszłości baseballu nie były zbyt odległe.

Myślę, że jedną rzeczą, która wydaje się mieć miejsce, niezależnie od tego, w jakim stopniu baseball powróci podczas tej okropnej pandemii, jest to, czy otrzymamy skrócony sezon, co otrzymamy, jeśli otrzymamy jakikolwiek sezon, siedem rund double-headerów, ograniczone zmiany narzutów, podbicia robotów. Jestem za wszystkimi tymi zmianami i eksperymentowaniem z nimi. Kamery na ciele sportowców, którymi się bawimy Brockmire. Słyszeliśmy, że Rizzo i kilku innych chłopaków podczas wiosennego treningu byli naprawdę zabawni i wciągający, będąc pod mikrofonem podczas meczu. Jestem za tym wszystkim.

Moje gorące zdanie, jeśli wolisz, jest takie, że nastała era sterydów. Bob Costas mnie zabije, jeśli to usłyszy, a mimo to spierdolił księgi rekordów baseballu. Zacznijmy po prostu od nowa i zastosujmy krótsze sezony i mniej radykalne sposoby, aby nie zmieniać ducha gry, ale uczynić ją trochę bardziej zwięzłą i bardziej ekscytującą dla naszych młodszych widzów. To nadal byłaby ta sama świetna gra, a ci goście podejmą ją w bardziej zwięzły i ekscytujący sposób.

W międzyczasie, bez baseballu, byłem wywiady z aktorami z klasycznych filmów o baseballu. Realizując ten projekt, uświadomiłem sobie, że filmy i programy o baseballu z biegiem lat cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Mam nadzieję, że tak się stanie z Brockmire.

Mam nadzieję. Mam nadzieję, że być może jedną z pocieszeń w tym absurdalnym czasie, w którym się znaleźliśmy, jest to, że większość ludzi utknęła w środku. Proszę się wymeldować Brockmire. Wiem, że większość z Was tego nie zrobiła, wstydźcie się. Sprawdź to. Bardzo bym się cieszył, gdyby dzięki temu więcej osób odkryło ten serial. I Brockmire duży wpływ miało zwłaszcza wiele filmów sportowych z lat siedemdziesiątych Niedźwiedzie Złych Wiadomości I Slapshot. A mój ulubiony film o baseballu wszech czasów to „Łatwo”. Naturalnyi myślę, że moim ulubionym filmem sportowym wszechczasów jest Hoosiersi. Ale tak, uwielbiam ten szorstki, realistyczny film sportowy z lat 70., który był naprawdę zabawny, naprawdę brudny, a jednocześnie bardzo emocjonalny, więc próbowaliśmy to zrobić Brockmire.

Czy możesz mi opowiedzieć, jak to było kręcić ostatnią scenę i zakładać ukłon? Brockmire?

To nie była scena, którą kręciliśmy jako ostatnia, ponieważ kręcimy w niewłaściwej kolejności, tak jak to robią w filmach, ponieważ musimy mieścić się w budżecie, ponieważ musimy jeździć miejsce po miejscu, więc byliśmy na stadionie i kręciliśmy. Podobnie jak emocje we wszystkim Brockmire, na ekranie i poza nim, naprawdę cię to zakrada, ponieważ serial jest emocjonalny, ale nie jest w żaden sposób sentymentalny. I taka scena, która nie zawiera zbyt wielu dialogów, zajmuje może ćwierć strony, po prostu patrzysz i czytasz: „Brockmire dostaje wiadomości przez telefon, słucha ich, siada i spogląda wstecz na swoją rodzinę. Gromadzą się wokół niego. Zadają mu pytanie, on odpowiada i wychodzimy.

A więc jak to nakręcić? Po pierwsze, Mo Marable, nasz wspaniały reżyser, wpadł na pomysł, aby zrobić naprawdę długie wsunięcie kamerą, czego zwykle nie robimy w przypadku takich ruchów kamery Brockmire. Staramy się, aby kamera była obiektywna i tak samo realistyczna, jak scenariusze. Nie przepadamy za mówieniem czegokolwiek za pomocą kamery, ale tak naprawdę mieliśmy profesjonalistę… nazywają to wysięgnikiem, w którym przedmiot opuszcza się i wchodzi. I był to jeden z niewielu razy w serialu, kiedy Brockmire zamyka swoje ustami, nic nie mówi i tak poetycko chcieliśmy to wszystko zakończyć. Seria rozpoczęła się od jego narzekania, gdy stracił przytomność przed mikrofonem i w zasadzie prawie spalił swoją karierę i prawie spalił całe swoje życie, a potem człowiek nauczył się zamykać i otrzymywać miłość od ludzi wokół niego i gry, w końcu nauczyłem się, że nie muszę opisywać gry, aby wejść z nią w interakcję.

Ale na początku sezonu powiedział: „Baseball to jedna z niewielu gier, w których prawie lepiej się gra, gdy ma się zamknięte oczy, przy zapachach i dźwiękach gry” i jest facetem, który w końcu nauczył się zamykać i doceniać to, co go otacza. , w tym baseball. I odkryłem, że podobnie jak w przypadku serialu nie doceniam emocji, jakie z nim związane, dopóki tego nie zrobię. Tak naprawdę nie planowałem się rozpłakać, ale myślę, że połączenie zakończenia tego wszystkiego i piękna tej chwili mnie przerosło i naprawdę się zakrztusiłem po kilku ujęciach i na szczęście jedno z nich pasowało jednym z naszych fantazyjnych ruchów kamerą i gotowe. Byłem naprawdę szczęśliwy, że podniosłem wzrok i zobaczyłem, jak wszyscy członkowie załogi również przecierali oczy na koniec.

Było to częścią powagi tej chwili, gdy patrzyłem wstecz na to, jak serial się zaczął i czym ostatecznie się stał—jeden wielki, dziwny program rodzinny—na końcu?

Przez ostatnie 20 lat starałem się bardzo rozwijać w swojej karierze. Rzeczy, które wyleciały w powietrze, nigdy nie szły szczególnie dobrze. Miło było mieć pomysł, który tak naprawdę miałem od czasów, gdy byłem nastolatkiem, pomysł bycia spikerem baseballowym. Rozwiązując to twórczo… mieliśmy procesy sądowe. To miał być film, ale straciliśmy środki finansowe na cztery dni przed zdjęciami i potem Zabawne lub zgiń utknęliśmy przy projekcie, a rok później ponownie zaprezentowaliśmy go jako program telewizyjny. Mieliśmy różne problemy, nie wspominając o bardzo małym budżecie, co oznaczało, że musieliśmy nakręcić ten film w szalenie krótkim czasie. A potem nawiązanie kontaktu z Joelem Church-Cooperem, który jest niesamowitym pisarzem… Byłbym szczęśliwy, gdyby powstał bardzo głupi, zabawny serial dla drugoklasistów, podobny do tego krótkometrażowego, w którym Joel dostrzegł w nim o wiele więcej głębi i człowieczeństwa, a co za tym idzie, zmienić się w naprawdę wymagającą rolę aktorską, a nie tylko dla mnie naprawdę zabawny skecz.

Dziś wieczorem Brockmire się kończy. Pisałem tę postać przez 9 lat. Skończyłam pisanie scenariusza pilotażowego w szpitalu, czekając na narodziny pierwszego dziecka. Włożyłem w to wszystko, co miałem. A świadomość, że jest to związane z ludźmi, jest jedną z największych radości mojego życia.

— Joel Church Cooper (@churchcooper) 7 maja 2020 r

A potem, żeby ludzie tak bardzo to pokochali. Potem znalazłem się na stoisku na meczu Metsów, nazywając go jak Jim Brockmire. Jako ktoś, kto jest znany głównie jako aktor głosowy, mieć postać, która jest w zasadzie aktorem głosowym, wykonawcą głosu lub nadawcą sportowym i dostać się do duszy takiego faceta. Wszystko to było wielką radością mojego życia.

Kiedy Hollywood nieuchronnie uruchamia się ponownie Brockmire kto za pięć lat powinien cię zastąpić w kabinie spikera?

Ktoś tak przystojny jak ja. Prawdopodobnie albo George Clooney, albo Brad Pitt.